زندگینامه شهید علی اکبر پوربابا

شهید والامقام سید علی اکبر پوربابا، در بهمن ماه 1346 در مقریکلا ی بابلسر، دیده به

جهان گشود. وی عالقه ی شدیدی به جبهه رفتن داشت و می گفت: وظیفه هر مسلمان؛

پیر و جوان، این است که به جبهه برود و به فرمان امام خمینی (ره) لبیک گوید. او دفاع

از وطن را یک وظیفه ی عمومی می دانست و اعتقاد داشت که هدف باید این باشد که

از وطن و ناموس خود دفاع کرد. در سن 15 سالگی از طرف بسیج محله، به جبهه جنگ

اعزام شد.

 او در اولین اعزام خیلی خوشحال بود و به دوستان خود می گفت: به آرزویش رسید.

شهید عالقه ی خاصی به امام داشت و همین عالقه او را واداشت که به جبهه برود. در

سال 1366/4/4 در منطقه مریوان، در حالیکه کنار دوستان برای دفاع از وطن می جنگید،

ندای حق را لبیک گفت و به شهادت رسید. اکنون پیکر پاک این شهید که نمایانگر

رشادت، غیرت و مردانگی اوست، در گلزار شهدای مقریکال دفن شده است.

فرازهایی از وصیت نامه ی شهید 

 با درود فراوان به رهبر کبیر انقالب اسلامی و ملت شهید پرور ایران و سالم بر شهیدان

صدر اسلام تا شهیدان انقالب اسلامی. سالم بر حسین، که چگونه زندگی کردن و چگونه

مردن را به من آموخت.

 از اینکه توانستم در راه خدا بجنگم و خون خود را نثار این انقالب اسلامی کنم، خدا

را شکر می کنم، چون وظیفه ی خود را انجام داده ام و توانستم دینم را به امام زمان و

ملت شهید پرور ادا کنم. خیلی خوشحال و راضی ام که خونم در راه خدا ریخته شود،

چون در قرآن آمده، کسانیکه در راه خدا کشته می شوند، مرده مپندارید، بلکه آنها زنده

اند ولی شما درک نمی کنید.

یاد و خاطره 

 همرزم شهید: شهید در همه حال نمازش ترک نمی شد و حتی در مواقع جنگ هم

به فکر نماز بود. حتی نماز را هم فراموش نمی کرد و همیشه می فرمود: که اول نماز،

بعد جنگ.